Επιπλέον, τα παιδιά που γεννιούνται από έφηβες μητέρες έχουν περισσότερες πιθανότητες
– Κάθριν Φίλιπς
Ο Mahon λέει ότι τα άτομα με BDD πιστεύεται ότι έχουν ανωμαλίες σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου. Για παράδειγμα, οι περιοχές επεξεργασίας της όρασης και οι μπροστινές περιοχές που σχετίζονται με εμμονές και καταναγκασμούς μπορεί να ενεργοποιούνται ή να λειτουργούν διαφορετικά σε άτομα με BDD. Επιπλέον, η BDD μπορεί να συνδέεται με χημικές ανισορροπίες που σχετίζονται με τη σεροτονίνη και μπορεί να συνοδεύεται από άλλες δυσκολίες ψυχικής υγείας, όπως άγχος, κατάθλιψη ή διατροφικές διαταραχές.
Οι άνδρες και οι γυναίκες αντιμετωπίζουν το BDD διαφορετικά
Ο καθένας μπορεί να αναπτύξει BDD ανεξάρτητα από την ηλικία, το φύλο ή την κοινωνικοοικονομική του κατάσταση. Σύμφωνα με το International OCD Foundation, περίπου το 40% των ατόμων με την πάθηση είναι άνδρες και περίπου το 60% είναι γυναίκες.
Η Philips εξηγεί ότι τα αρσενικά και τα θηλυκά βιώνουν το BDD με παρόμοιο τρόπο και οι περιοχές που αντιπαθούν είναι οι ίδιες - πιο συχνά, δέρμα, μαλλιά ή μύτη. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένες διαφορές ανάλογα με το φύλο: για παράδειγμα, οι άντρες είναι πιο πιθανό να επικεντρωθούν στην αντιληπτή φαλάκρα, ενώ οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να ανησυχούν για το τι θεωρούν υπερβολική τρίχα στο πρόσωπο ή στο σώμα.
«Τα αρσενικά είναι πιο πιθανό να έχουν τη μορφή μυϊκής δυσμορφίας του BDD, νομίζοντας ότι το σώμα τους είναι ανεπαρκώς μυώδες ή πολύ μικρό. Οι άντρες είναι πιο πιθανό να έχουν μια συνυπάρχουσα διαταραχή χρήσης ουσιών, ενώ οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να έχουν μια συνυπάρχουσα διατροφική διαταραχή», λέει ο Phillips στο Healthnews.
Ο Karasin λέει ότι σύμφωνα με μελέτες, και τα δύο φύλα μπορεί να ασκούνται υπερβολικά, να αναπτύξουν μια υπερπροσήλωση στην πρόσληψη τροφής και να ακολουθήσουν μια αυστηρή, συνταγογραφημένη δίαιτα.
"Ωστόσο, οι άνδρες μπορεί να είναι πιο πιθανό να κάνουν χρήση συμπληρωμάτων για να επιτύχουν την επιθυμητή σωματική διάπλασή τους, κάτι που μερικές φορές μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνες συμπεριφορές όπως η υπερβολική προπόνηση ή η χρήση φαρμάκων που βελτιώνουν την απόδοση", λέει.
Η Karasin προσθέτει ότι οι γυναίκες είναι επίσης πιο πιθανό να χρησιμοποιούν αισθητικές επεμβάσεις, όπως botox, fillers ή πλαστικές επεμβάσεις, για να αλλάξουν την εμφάνισή τους. Αν και οι άνδρες ήταν εξίσου πιθανό με τις γυναίκες να αναζητήσουν μη ψυχιατρική ιατρική και χειρουργική θεραπεία, οι γυναίκες ήταν πιο πιθανό να λάβουν τέτοια φροντίδα.
Εντοπισμός BDD στα παιδιά
Τα δύο τρίτα των ατόμων με BDD εμφανίζουν την εμφάνιση της διαταραχής πριν από την ηλικία των 18 ετών και η πάθηση ξεκινά συνήθως γύρω στα 12 ή 13. Ο Phillips λέει ότι οι νεότεροι άνθρωποι είναι λιγότερο πιθανό να αναγνωρίσουν ότι έχουν παραμορφωμένη εικόνα σώματος και είναι πιο πιθανό να προσπάθησαν να αυτοκτονήσουν τη ζωή τους.
Επειδή το BDD μπορεί να οδηγήσει σε αυτοκτονία, είναι σημαντικό να το αναγνωρίσουμε και να παρέχουμε επαγγελματική βοήθεια. Σύμφωνα με τον Mohan, τα ενδεικτικά σημάδια της σωματικής δυσμορφικής διαταραχής μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Ελέγχετε συνεχώς την εμφάνιση σε καθρέφτες ή ανακλαστικές επιφάνειες.
- Τραβώντας φωτογραφίες του εαυτού τους και σκιαγράφοντας τα περιγράμματα του σώματός τους ή αγγίζοντας ένα συγκεκριμένο μέρος του σώματος.
- Αλλάζουν ή αναδιατάσσουν συνεχώς τα ρούχα τους.
- Συμμετοχή σε υπερβολική άσκηση ή οικοδόμηση μυών.
- Υπερβολικό μαύρισμα, αυτο-περιποίηση, χρήση προϊόντων ομορφιάς ή μακιγιάζ.
- Κρύβουν το σώμα τους από άλλους ανθρώπους, αποφεύγουν τις φωτογραφίες και φορούν καπέλα ή άλλα πράγματα για μεταμφίεση.
Ο Karasin προσθέτει ότι τα παιδιά μπορεί να βιώσουν αλλαγές στη διάθεση, να εμπλακούν σε αρνητική αυτοσυζήτηση ή να κάνουν έντονη αυτοκριτική, εστιάζοντας στα αντιληπτά ελαττώματα τους. Κάποια άλλα σημάδια μπορεί να περιλαμβάνουν την αποφυγή κοινωνικών καταστάσεων που πιστεύουν ότι θα τραβήξουν την προσοχή στην εμφάνισή τους και ότι δυσκολεύονται να αποδεχτούν κομπλιμέντα για την εμφάνισή τους.
Εάν υποψιάζεστε ότι το παιδί σας μπορεί να έχει BDD, είναι πολύ σημαντικό να το δείτε σε έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας που είναι εξοικειωμένος με αυτή τη διαταραχή, λέει ο Phillips. Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, η BDD μπορεί να εκτροχιάσει την κανονική ανάπτυξη των εφήβων.
Ο Mahon λέει ότι η σωματική δυσμορφική διαταραχή μπορεί να αντιμετωπιστεί με γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία και φαρμακολογικές θεραπείες, όπως εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs), που χρησιμοποιούνται συχνά για την κατάθλιψη και το άγχος.
Αν και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να μην προκαλούν σωματική δυσμορφία, η συνεχής έκθεση σε μη πρακτικά πρότυπα ομορφιάς και η σύγκριση του εαυτού μας με άλλους μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την εικόνα του σώματός μας.
Μια μελέτη προτείνει ότι το Ozempic και άλλα φάρμακα GLP-1 RA για τον διαβήτη τύπου 2 και την απώλεια βάρους μπορεί να παίζουν ρόλο στην πρόληψη της άνοιας.
Οι RAs GLP-1 ή οι αγωνιστές του υποδοχέα πεπτιδίου-1 (GLP-1) είναι τα φάρμακα που δρουν μιμούμενοι την ορμόνη GLP-1 που παράγεται φυσικά στο έντερο μετά από ένα γεύμα και εμπλέκεται στην τόνωση της απελευθέρωσης ινσουλίνης .
Η κατηγορία φαρμάκων GLP-1 RA περιλαμβάνει τη σεμαγλουτίδη και τη λιραγλουτίδη, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη ρύθμιση των επιπέδων γλυκόζης, την απώλεια βάρους και τη μείωση του κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου. Η σεμαγλουτίδη, η οποία πωλείται με τις εμπορικές ονομασίες Ozempic και Wegovy, κατέκτησε πρόσφατα τις Ηνωμένες Πολιτείες όταν διασημότητες παραδέχθηκαν ότι χρησιμοποιούσαν αυτά τα φάρμακα για απώλεια βάρους.
Ανέκδοτα στοιχεία υποδηλώνουν ότι τα GLP-1 RA μπορούν επίσης να είναι χρήσιμα στη θεραπεία εθισμών, ενώ ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την πρόληψη της άνοιας. Οι ασθενείς με διαβήτη διατρέχουν 1,6 φορές υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν άνοια, ιδιαίτερα αγγειακή άνοια, σε σύγκριση με άτομα χωρίς την πάθηση.
Μια μεγάλη μελέτη του 2022 που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Alzheimer's & Dementia: Translational Research & Clinical Interventions εξέτασε την έκθεση σε λιραγλουτίδη και σεμαγλουτίδη σε ασθενείς με διαβήτη. Κατά τη διάρκεια της πενταετούς παρακολούθησης, η ομάδα που έλαβε GLP-1 RA είχε χαμηλότερο ποσοστό εμφάνισης άνοιας σε σύγκριση με την ομάδα του εικονικού φαρμάκου.
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι οι ΡΑ GLP-1 μπορεί να επηρεάσουν την άνοια επειδή βελτιώνουν τους παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με την κατάσταση, όπως η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη, το σωματικό βάρος, η συστολική αρτηριακή πίεση και οι καρδιαγγειακές παθήσεις. Επιπλέον, τα φάρμακα παίζουν ρόλο στη μείωση της νευροφλεγμονής, η οποία σχετίζεται με μειωμένη γνωστική λειτουργία και μπορεί να οδηγήσει σε άνοια.
Ωστόσο, τα ευρήματα πρέπει να ερμηνεύονται με προσοχή, επειδή η μελέτη δεν λαμβάνει υπόψη το χρόνο καθυστέρησης μεταξύ της έκθεσης και της άνοιας, γεγονός που μπορεί να εξηγήσει γιατί πολλά φάρμακα βρέθηκαν να είναι προστατευτικά έναντι της πάθησης.
Ωστόσο, οι ΡΑ GLP-1 δείχνουν πολλά υποσχόμενα για την πρόληψη της άνοιας, μια κατάσταση που εκτιμάται ότι θα επηρεάσει εννέα εκατομμύρια Αμερικανούς έως το 2030, εάν συνεχιστούν οι τρέχουσες τάσεις. Επί του παρόντος, ερευνητές του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης ερευνούν τις επιδράσεις της σεμαγλουτίδης στη συσσώρευση πρωτεϊνών που σχετίζονται με τη νόσο του Αλτσχάιμερ (AD), τη φλεγμονή του εγκεφάλου και την ικανότητα σκέψης σε άτομα με υψηλό κίνδυνο εμφάνισης AD.
Ενώ οι ΡΑ GLP-1 μπορεί να συμβάλλουν στην πρόληψη της άνοιας, απαιτείται περαιτέρω έρευνα. Επομένως, αυτά τα φάρμακα πρέπει να λαμβάνονται μόνο σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού.
Η γέννηση από έφηβη μητέρα αυξάνει τον κίνδυνο να είναι μέτρια έως σοβαρά λιποβαρή, σύμφωνα με μια μελέτη που δεν έχει αξιολογηθεί από ομοτίμους.
Μια συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση από ερευνητές του London School of Hygiene & Tropical Medicine εξέτασε τις συσχετίσεις μεταξύ της εφηβικής εγκυμοσύνης και της σπατάλης παιδιών και του λιποβαρούς. Η μελέτη δεν έχει ακόμη αξιολογηθεί από ομοτίμους και δημοσιεύτηκε στον διακομιστή προεκτύπωσης medRvix.
Η μετα-ανάλυση περιελάμβανε 57 μελέτες όπου οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από παιδιά ηλικίας έως 59 μηνών που γεννήθηκαν από έφηβες μητέρες ηλικίας 10 έως 19 ετών σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος.
Η ανάλυση δείχνει ότι τα παιδιά που γεννιούνται από έφηβες μητέρες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να είναι μέτρια και σοβαρά λιποβαρή σε σύγκριση με αυτά που γεννιούνται από ενήλικες. Ένα παιδί θεωρείται λιποβαρές εάν βρίσκεται στο κάτω 5ο εκατοστημόριο για βάρος σε σύγκριση με το ύψος του.
Ωστόσο, η μελέτη δεν βρήκε σημαντικό κίνδυνο απώλειας παιδιών που σχετίζεται με τη γέννηση από έφηβες μητέρες. Η σπατάλη παιδιών αναφέρεται σε ένα παιδί που είναι πολύ αδύνατο για το ύψος του λόγω της πρόσφατης γρήγορης απώλειας βάρους ή της αποτυχίας να πάρει βάρος.
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι η καθυστέρηση της εφηβικής εγκυμοσύνης και η βελτίωση της διατροφικής κατάστασης των εφήβων θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη μείωση του κινδύνου υποσιτισμού στα παιδιά.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα ποσοστά εφηβικής εγκυμοσύνης μειώνονται τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Το 2021, το ποσοστό γεννήσεων μεταξύ των κοριτσιών ηλικίας 15 έως 19 ετών ήταν 13,9 γεννήσεις ανά χίλιες γυναίκες.
Η εφηβική εγκυμοσύνη και η τεκνοποίηση συνδέονται με σοβαρές καταστάσεις υγείας. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), οι έφηβες μητέρες αντιμετωπίζουν υψηλότερο κίνδυνο εκλαμψίας, επιλόχειας ενδομητρίτιδας και συστηματικών λοιμώξεων σε σύγκριση με τις γυναίκες ηλικίας 20 έως 24 ετών. Επιπλέον, τα μωρά που γεννιούνται από έφηβες μητέρες διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο για πρόωρο τοκετό και σοβαρή νεογνική κατάσταση.
Η εφηβική εγκυμοσύνη μπορεί να έχει μακροπρόθεσμες κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες τόσο για τις μητέρες όσο και για τα παιδιά τους. Μόνο οι μισές έφηβες μητέρες λαμβάνουν απολυτήριο γυμνασίου μέχρι την ηλικία των 22 ετών, σε σύγκριση με το 90% των γυναικών που δεν γεννούν κατά την εφηβεία.
Επιπλέον, τα παιδιά που γεννιούνται από έφηβες μητέρες είναι πιο πιθανό να:
- Εγκαταλείπουν το λύκειο και έχουν χαμηλότερες σχολικές επιδόσεις.
- Έχετε περισσότερα προβλήματα υγείας.
- Να είναι φυλακισμένος κατά την εφηβεία.
- Γεννήστε ως έφηβος.
- Αντιμετωπίστε την ανεργία ως νεαρός ενήλικας για παιδιά.
Ενώ η μελέτη προτείνει μια συσχέτιση μεταξύ της εφηβικής εγκυμοσύνης και του παιδικού υποσιτισμού, δεν έχει ακόμη αξιολογηθεί από ομοτίμους και απαιτείται περαιτέρω έρευνα.
Το αίσθημα της πείνας ήταν αρκετό για την αύξηση της διάρκειας ζωής των μυγών, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science.
Προηγούμενη έρευνα σε ζώα είχε συσχετίσει τον περιορισμό της πρόσληψης θερμίδων με την υγιή γήρανση, αλλά τα στοιχεία παραμένουν αντικρουόμενα. Για παράδειγμα, μια μελέτη του 2009 διαπίστωσε ότι οι πίθηκοι ρέζους που τρέφονταν με δίαιτα περιορισμένων θερμίδων που περιείχε 30% λιγότερες θερμίδες από τη δίαιτα μιας ομάδας ελέγχου έζησαν περισσότερο και παρουσίασαν καθυστερημένη έναρξη παθολογιών που σχετίζονται με την ηλικία. Ωστόσο, μια μεταγενέστερη μελέτη του Εθνικού Ινστιτούτου για τη Γήρανση δεν βρήκε καμία σχέση μεταξύ του περιορισμού των θερμίδων και της αυξημένης διάρκειας ζωής στους πιθήκους.
Στη νέα τους μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science, οι ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν εξέτασαν εάν το αίσθημα της πείνας μπορεί να αυξήσει τη διάρκεια ζωής. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μύγες φρούτων, ένα κοινό ζωικό μοντέλο που μοιράζεται το 75% των γονιδίων που προκαλούν ασθένειες στους ανθρώπους.
Οι ερευνητές προκάλεσαν την πείνα στις μύγες των φρούτων με διάφορους τρόπους. Πρώτον, άλλαξαν την ποσότητα των αμινοξέων διακλαδισμένης αλυσίδας (BCAA), μιας ομάδας τριών βασικών αμινοξέων: λευκίνης, ισολευκίνης και βαλίνης, σε ένα δοκιμαστικό σνακ.
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε τη διεύθυνση https://uslim-official.top/el/ .